Familiezondag upcountry!

Weer veel de stad uit geweest de laatste weken, heerlijk, frisse lucht en nieuwe indrukken!

Het tweede bezoek aan Maralal was intensief en gezellig! Twee dagen reizen voor een weekend werken! Gelukkig hadden we wel wat tijd om daar te relaxen. Natuurlijk weer ontbeten in het Hard Rock cafe. (Nog) geen member van de Hard Rock cafe keten!
Op zaterdag de data verzameld, en dat viel niet altijd mee. Het Keniaanse Engels kent vele uitspraken en dialecten en ze praten erg zacht. Ik moet me erg goed concentreren om ze te horen en te verstaan. Op zondag zijn we al begonnen met de analyse van de data en het schrijven van het rapport. Om een uurtje of drie hielden we het voor gezien en gingen we naar de Samburu Lodge om onder het genot van een Tusker, een Fanta, een mangosapje of een Amarula even na te praten over t weekend en te genieten van het zonnetje op het terras en het uitzicht op de waterplaats met de bijbehorende wilde beesten! Echter, terwijl de zon nog hard aan het schijnen was, begon het als een dolle te regenen! Jammer, jammer! Gelukkig duurde de bui maar even en konden we toch nog genieten van t uitzicht!

Bij thuiskomst moest ik de belofte om m’n hostfamily te leren hoe lasagna te maken (gedaan na het afscheidsmaal van Wendy) nu toch echt inwilligen. Samen met Sabrina, een Duitse volunteer, die sinds vorige week ook in m’n hostfamily vertoeft, inkopen gedaan en aan de slag. Deze keer iets eerder begonnen! De ervaring leert, dat als je pas om 8 uur begint aan het snijden van de groenten, het maken van de bechamelsaus en het kopen van gehakt, de lasagna pas rond half 12 geserveerd kan worden! Leuk om zo met z’n allen te koken en de fijne kneepjes o.a. van het maken van de bechamelsaus te kunnen doorgeven! Wat hebben we er van gesmuld met z’n allen, en alles op! Ik ben benieuwd of ze het inderdaad voor ontbijt, lunch en diner gaan maken!! Ze zijn in ieder geval wel getriggerd, gister werden we verrast door de heerlijke geur van versgebakken cake!

Afgelopen vrijdag had ik een leuk Nederlands onderonsje. Met Paul, een volunteer die ik tijdens de voorbereidingsweekenden had ontmoet, en Rosa, die voor SIW werkt en nu in Nairobi is voor haar afstudeeronderzoek, de stad in geweest en (wederom!) heerlijk gegeten bij Trattoria, de Italiaan van Nairobi!

En dan afgelopen weekend, wat een heerlijk uitstapje hebben we gemaakt. Sabrina en ik zijn met Katanu, Clementine en Maria naar hun homeground Kalama Location, Katunda Market bij Machakos gegaan. Op zaterdag vertrokken we, Clementine en Maria met de matatu, wij met Katanu in een auto van een vriend die ons weer naar een vriendin van Katanu, Julia, bracht om daar over te stappen in een andere auto. Zo was het plan, dachten we. Onderweg eerst nog een stop bij Nakumat, de grote supermarkt, waar even flink ingeslagen werd. Daarna dus naar Julia, die op een feestje bleek te zijn voor de doop van de zoon van een vriendin. We werden van harte uitgenodigd om mee te eten, lekker! En natuurlijk mee te drinken! Toen werd nog de taart aangesneden door t gedoopte jongetje, ook weer lekker meeeten! En na t laatste glaasje wijn van Julia, kwam er toch steeds weer een ander laatste glaasje! Uiteindelijk kwamen we pas in het donker aan in Katuiani!
Er werd al met smart op ons gewacht door een groot deel van de familie (mama en papa, broer met vrouw en kinderen, vrienden) en al snel werd het eten geserveerd. Maar pas nadat wij onze meegebrachte wijn en fruit in twee grote schalen sangri omgetoverd hadden. Buiten werd de nyama choma (geroosterd vlees en in dit geval geit, mbuzi) klaargemaakt. Met op de achtergrond muziek van de autoradio werd het een erg gezellige avond, waarbij mamma nog even de voetjes van de vloer gooide!

De zondag was helemaal relaxt. Ik was al vroeg wakker en kon genieten van de vroege zonnestralen! Eerst maar eens rondgestruind en de omgeving verkend; schapen, geiten, koeien en overal rondscharrelende kippen (met bijbehorend relaxt geluid!), een avocadoboom, katten en... een heerlijke boom met daaronder twee banken waar het heerlijk toeven is. Druppelsgewijs kwam de hele familie uit z’n mandje rollen en schoof aan onder de boom. Sabrina is nog in de avocadoboom geklommen om de rijpe er uit te halen, heerlijk, net als vroeger beetje klooien, boompje klimmen, super! Ontbijten, met heerlijke honing op wit brood, koffie, natuurlijk weer nyama choma, met als superlekkernij de ingewanden en de kop van de geit die een paar uur heeft staan pruttelen op de jiko! Voor mij ook genoeg lekkers, heerlijk klaargemaakte sukuma wiki, chapati, salade van tomaat, wortel, avocado en ui, ugali. Ook grootmoeder kwam nog langs, een prachtig oud dametje die, net als de rest van de familie, erg van lachen houdt! Het was een echte familie zondag en ik ga er graag nog een weekendje naartoe!

Komende zaterdag vertrek ik alweer uit Nairobi. Nu weer naar ’t Noorden, Ngilai, in Samburu District. Daar leven de Samburu, een tribe die verwant is aan de Masai. Ik heb al veel Samburu gezien in Maralal, en daar ga ik nu tussen leven, want daar ga ik deelnemen aan het drie weekse work camp, spannend! Ik kijk er erg naar uit! De tocht er naartoe wordt weer een uitputtingsslag. Eerst via Nanyuki naar Isiolo en dan naar Wamba. Daar verlaten we de verharde weg en gaan we echt de bush in, de weg staat niet eens meer op de kaart (en dat stond de weg naar Maralal nog wel!) Er is daar een gebouwtje, het hospitaaltje is dat geloof ik en voor de rest hutten. Geen duka, geen kraan, geen netwerk? Of misschien alleen op de bergtoppen!, wel solarenergy (gelukkig maar ;-) want dan kan ik de batterij van m’n camera tussentijds opladen!), de dichtstbijzijnde (wekelijkse!) markt drie uur lopen, one way!
Dus voor de rest van september ben ik even van de aardbodem verdwenen!