Weer terug in Amsterdam.

En dan stap je in het vliegtuig en een halve dag later ben je ‘gewoon’ weer terug in Nederland! Remy stond al op me te wachten op Schiphol en we zoefden over de supergladde weg (tjeetje, geen potholes en matatus!) naar de Nic. Maesstraat!
Nu, na een weekje hier, rugzak en tassen uitpakken (ook die extra zak met onder andere de baskets die ik van de vrouwengroep in Ngunja gekocht heb en die met pama mee terug gevlogen is)(ik heb er nog vijf te koop!! Wie o wie maakt me los!! Kijk voor een foto van een basket bij het bericht 'Kippen zwangere geiten en pindakaas' ), wasjes draaien (goh, wat gaat dat weer gemakkelijk met een wasmachine!), de verhuisdozen uitpakken om m’n huis weer echt mijn huis te maken, m’n lieve nichtjes Jade en Faye (wat zijn ze gegroeid en ook hun woordenschat!) weer zien, een roeiwedstrijd in de storm, vrienden zien, Belgisch biertje drinken, een schaatstraining (wat is het ijs weer hard!) en een outdoor hardlooptraining (da’s even wat anders dan op de tredmill in de sportschool in Buruburu) ben ik al weer aardig geacclimatiseerd. Al zijn m’n gedachten en m’n gevoel ook nog vaak in Kenya.

De laatste anderhalve week in Nairobi stond in het teken van afscheid nemen, proberen om iedereen nog een keer te zien. Met Jacintha nog een super fruitjuice drinken en muziek kopen, op de valreep nog een afspraak op de Nederlandse Ambassade en een borrel van de Nederlandse club in Nairobi, nog een keer met Marie Italiaans eten bij Trattoria en poolbiljarten op zondag, lunchen met Darius van Inafi, met Mahdi en Monique uit eten, voor de laatste keer een mango kopen bij m’n groenteboertje, afspraak met Masila in Town, dag zeggen tegen de kassieres bij de Tuskys en Mesora, me nog een keer in het zweet werken in de sportschool, laatste keer eten bij m’n hostfamily (spaghetti met paarse uien en knoflook en de overheerlijke wortel, ui, komkommer, avocado salade!). En natuurlijk m’n farewell party in Kagina’s waar, speciaal voor mij, alleen maar vegetarisch eten besteld is! Dus geen kuku (kip), njama (vlees) of mbuzi (geit) choma!! Dat is voor Kenyanen wel een hele aderlating, geen vlees! Gezellig dat het was!

En nu zit ik hier, in de zon, in m’n fijne huis dit laatste bericht te typen. Ik kijk terug op een prachtig avontuur en gelukkig nemen de foto’s en filmpjes me weer even mee terug naar die bijzondere, indrukwekkende, leerzame en fijne tijd in Kenya! Al deze ervaringen en indrukken zitten in m'n hart en zullen me bijblijven en me vergezellen bij de stappen die ik nu ga zetten!
De toekomst ligt aan m’n voeten!