Kennismaking met Nairobi

Donderdag, m’n eerste dag in Nairobi. ‘s Morgens loopt Ken met me mee naar het kantoortje van CIVS, een wandelingetje van een paar minuten. Daar word ik voorgesteld aan m’n collega’s. Leuk om die weer te hebben! Maggie praat me bij over het reilen en zeilen van leven in Nairobi en ze vertelt me dat het belangrijk is dat ik de weg leer kennen in ‘the city centre’.
Daarom ga ik ‘s middags samen met Mercy, ook een vrijwilligster, net als iedereen hier bij CIVS, naar het centrum van Nairobi. We gaan met de matatu, de paarse double M bus die betrouwbaarder is dan de met toeters en bellen (muziek, meertonige toeters en gekleurde, knipperende lampen) uitgeruste anders-gekleurde bussen. Als een van de eerste gebouwen laat ze me het Hilton hotel zien. Dat wordt m’n landmark, naast het gebouw van de National Archives. Om een goed overzicht te krijgen van de stad gaan we naar het dak van het Kenyatta International Conference Centre. Van daar kunnen we over de hele stad uitkijken. In de verre verte zien we het silhouet van Mount Kenia.
Als late lunch eten we bij Hunters, chapati met mixed vegetables, lekker hoor!
‘s Avonds drink ik m’n eerste (en ook m’n tweede!) Tusker, samen met twee andere buitenlandse volunteers, Anne uit Duitsland en Se Eun uit Korea en Fred, een locale volunteer van CIVS.
Als ik rond 10-en thuis kom staat m’n eten, rijst met een heerlijk prutje van bonen, wortels, tomaten en knoflook, in een mum van tijd op tafel. Ze hebben op me gewacht! Later blijkt dat ze eigenlijk altijd laat eten... en zeker niet samen aan een tafel! Verzadigd en vol met indrukken duik ik m’n mandje in.