Oorverdovende stilte in de woestijn.

Na het work camp ben ik met Flavia op de bus gestapt naar Wadi Musa, zo'n drie uur rijden van Amman. Bij het busstation stond al een 4WD met een jongen die ons vroeg waar we naartoe moesten. Na wat onderhandelen werden we het eens over de prijs en bracht hij ons naar Ammarin Bedouin Camp. Daar werden we warm onthaald met thee en een vuurtje. Voor het donker werd hadden we nog even tijd om een kleine wandeling te maken en te genieten van het enorm mooie woestijnlandschap. We waren de enige gasten en met 3 mannen praten we met handen en voeten rond het vuur. He, in de verte het geluid van een auto, steeds dichterbij tot bij de tent. Een oude dame stapte uit en schoof aan bij het vuur. Ze was in haar eentje op reis en kwam voor het diner naar ons kamp. Met z'n drieën smulden we van het lekkere eten.
De volgende ochtend was Ahmed, onze driver, stipt op tijd en bracht ons, na onderweg nog even bij een mooi uitzichtpunt gestopt te zijn, naar de ingang van Petra. De roze stad, zo'n 2000 geleden uitgehouwen door de Nabateeën in het veelkleurig zandsteen. Vlak voor de ingang van de sik,de 1,2 km lange kloof ontstaan door een breuk in de rotswand, worden Flavia en ik uitgenodigd voor een kopje thee bij de 2 souvenirverkopers. De ene is nog op zoek naar een vrouw en peilt mijn interesse. Hmmm, nou, nee!
We wachten een rustig moment af en duiken dan de sik in. Aan het eind worden we beloond met de prachtige Treasury, het schathuis van de Farao, een rijk versierde grafgevel. De Khazne is 40 meter hoog en roze rood gekleurd, imponerend! Flavia en ik hadden aan elkaar goede reispartners. Zij houdt ook van fotograferen en in alle rust rondslenteren en genieten van alles wat we zien. Dit leidt er toe dat we aan t eind van de dag de lange klim (900 treden) naar de Monastry maken en daar in de late middag aankomen. Prachtig licht laat de Monastry bijna goudkleurig uitkomen. We klimmen naar een nog hoger punt en worden uitgenodigd bij een vader met z'n dochter die met hun kettingen stalletje een unieke verkooplocatie hebben, uitzicht op de Monastry! De dochter tekent Flavia en mij en verbaasd ons met haar talenkennis. Ze ruziet nog even met haar vader die ons vertelt dat ze zeven jaar is. "Nee hoor, ik ben acht!". Ze geeft ons beide een ketting en neemt ons mee naar een grot waar een tekening van een kameel op de muur staat. Ze wil ons nog verder meenemen maar de naderde invallende avond dwingt ons om de 900 treden weer af te gaan en terug te wandelen naar de ingang, waar we Petra in het donker verlaten!
We overnachten weer in het bedouincamp waar we 's nachts overvallen worden door de regen. We hoorden overdag al dat de bedouinen al 2 dagen aan het vasten waren om er voor te zorgen dat het zou gaan regenen. En voila, daar was de regen! Onze campbeheerder was er maar druk mee 's nachts om het water dat zich op het dak van de tent verzamelde met lange palen er af te plenzen! En wij, we sliepen heerlijk warm en droog naar weer een prachtige nieuwe Petra dag!