Kerst in Jordanië.

Na een half jaar Kenia is Jordanië wel heel anders! In ieder geval heel wat kouder! Toen ik 's avonds aankwam op t vliegveld van Amman was het 3 graden! Brrr! Ik had al gelezen dat de mensen hier zo aardig zijn en dat ondervond ik direct al. De derde man (veel vrouwen kom je op het vliegveld niet tegen)die ik vroeg hoe ik bij het busstation kon komen nam me (bijna aan de hand) mee naar de andere terminal waar hij zelfs voor me na ging vragen hoe laat de bus zou vertrekken. Jammer, die van 23 uur was net weg. De volgende zou om 00 uur gaan of uiterlijk om 1 uur. Hij vroeg me of ik koffie wilde en samen hebben we gewacht op de bus. M'n eerste gesprek met een Jordanier (of Jordanees?!), boeiend! Hij zet me op de bus en belt nog even naar Amir (van ICH, de vrijwilligersorganisatie hier) dat ik veilig in de bus zit. Na zo'n 40 minuten bussen kom ik op het donkere, uitgestorven busstation Tarpapor in t noorden van Amman aan. Amir is nog in geen velden of wegen te bekennen. Wel 1 taxi die dan ook prompt aan komt rijden. Hij nodigt me uit om in de taxi te gaan zitten omdat t buiten zo koud is en belt voor me naar Amir. Die is er binnen een minuut. Prettig geregeld allemaal!

Zit al weer op de helft van het vrijwilligers werk! Door al die feestdagen en t weekend (hier op vrijdag en zaterdag) hebben we nog niet zoveel gewerkt! Bovendien werken we maar 4 uur per dag, alleen in de ochtend, in t weeshuis. 's Middags en op de vrije dagen hebben we uitstapjes gemaakt naar de vele culturele sites hier! Vandaag genoten van de Dode zee! De uitgebreide verhalen volgen nog!